🔹 شیشهٔ شربتْ محتویِ شربت است.
🔸 شربتْ محتوای شیشه است.
مثالی دیگر:
🔹 این کارتن محتویِ ۲۴ کمپوت است.
🔸 محتوای این کارتن ۲۴ کمپوت است.
🔹 «محتوی» یعنی دربردارنده؛
🔸 «محتوا» یعنی دربرگرفته‌شده.
🖋 رابطهٔ محتوی و محتوا رابطهٔ ظرف و مظروف است.
هردو واژه از عربی کلاسیک وارد زبان فارسی شده‌اند. املای «محتوا» در اصل «محتویٰ» بوده و امروزه معمولاً با الف نوشته می‌شود.
نویسنده: سید حمید حسنی
