املا

یکی از نشانه‌های سجاوندی، حاصلِ ترکیبِ «؟» (نشانهٔ پرسش) و «!» (موسوم به نشانهٔ تعجب) است و در بسیاری از زبان‌ها معمولاً آن را به‌شکل «‽» نمایش می‌دهند.🔸 ظاهراً در فارسی، تحت تأثیرِ فرانسه، به آن نشانهٔ «تعجبی-پرسشی» (و گاه، به‌اشتباه، «نقطه‌پرسشی») می‌گویند. نام فارسی را احتمالاً تحت تأثیر نام فرانسوی‌اش، «پوان اکسکلاروگاتیف» (point exclarrogatif)، …

نشانهٔ «‽» ادامه »

به این جمله توجه فرمایید:«قُدوم مهمانان محترم را گرامی می‌داریم.» 🕯 در جملهٔ یادشده، «قُدوم» دراصل یعنی «قدم‌نهادن به جایی»، «واردشدن به جایی»، «ورود». ✅ در جمله‌هایی نظیر این، گاهی «مَقدَم» نیز می‌گویند و آن هم کاملاً روا و درست است؛ مثلاً در این جمله:«مقدم مهمانان محترم را گرامی می‌داریم.» 🔹 اما گاهی می‌بینیم که …

«قُدوم» و «اَقدام» ادامه »

ترکیبِ «با این وجود» بی‌معنی و نادرست است و با قیاسِ نادرست از «با وجودِ» ساخته شده‌است. به‌جای «با این وجود» بهتر است بنویسیم «با این حال».🔸 بعضی ویراستاران «با این حال» را به‌شکلِ «بااین‌حال» می‌نویسند، چون هویتِ دستوریِ آن قیدِ مرکب است. نویسنده: سید حمید حسنی

تورمالین یا سنگ هزاررنگ، طیفی از انواع سنگ‌هاست.🔘 واژهٔ «تورمالین» (tourmaline) از فرانسه و انگلیسی به فارسی آمده و دراصل یعنی «سنگِ ترکیبی». ✅ در فارسی «ترومالین» هم می‌گویند. نویسنده: سید حمید حسنی

🔹 گاهی می‌بینیم واژهٔ «موفق» را با همزه به‌اصطلاح روی کرسیِ «و» می‌نویسند (یعنی مؤفق*). 🔹 واژهٔ عربیِ «موفق» همزه ندارد. اسم مفعول از مصدرِ «توفیق» است؛ دقیقاً یعنی توفیق‌داده‌شده (ازسوی خداوند). وقتی با همزه بنویسیم، گویی از «تأفیق» گرفته شده‌است! 🔹 مقایسه کنید با: «مؤثر» و «مؤلف»، که به‌ترتیب با «تأثیر» و «تألیف» هم‌ریشه‌اند. …

موفق یا مؤفق؟ ادامه »